Paus Johannes XXIII

Met deze plaatjes van Johannes XXIII kun je van alles doen.
Je kunt het in mini steck maken of in insteek kraaltjes.

Je kunt ook propjes papier maken in de aangegeven kleuren en die vervolgens op een stuk ruitjespapier plakken zoals dit voorbeeld van Sint Nicolaas.

Maar als je van borduren houdt kan dat ook vanzelf. Misschien bedenk je zelf nog iets leuks!
In ieder geval veel plezier!

Je wordt niet zomaar paus. Je kunt er eigenlijk niet veel voor doen om het te worden. De paus wordt gekozen door de vergadering van kardinalen na de dood, of het aftreden van de vorige paus. En bijna altijd wordt dan één van de aanwezige bisschoppen gekozen die op de een of andere manier tijdens zijn bisschoppelijke carrière is opgevallen.

Als iemand tot Paus wordt gekozen, neemt hij altijd een nieuwe voornaam aan. Johannes XXIII wordt geboren als Angelo Roncalli.
Wanneer hij op oudere leeftijd wordt gekozen tot Bisschop van Rome (Paus), neemt hij de naam 'Johannes' aan.
En omdat Angelo Roncalli de 23ste paus is die de naam van "Johannes" draagt voor de jaren dat hij paus van de Roomse kerk is, is hij vanaf dat moment bekend als "paus Johannes XXIII".

Voor betekenis en afleidingen van de naam Johannes kun je kijken op de pagina van de apostel Johannes.

Angelo Roncalli wordt geboren in het jaar 1881. Zijn geboorteplaats is "Sotto il Monte", een bergdorpje ten noordoosten van Milaan in Italië.
Hij komt uit een gezin met dertien kinderen en het is thuis geen vetpot. Hij wil graag priester worden, maar zijn ouders hebben geen geld om die studie te betalen. Gelukkig helpen familieleden en kan hij zijn studie beginnen.
In Rome studeert hij eerst voor priester en na zijn wijding nog kerkgeschiedenis.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) bestaat in Italië nog de dienstplicht. Dat betekent dat alle jongens boven de 18 jaar een paar jaar soldaat moeten worden, ook prietster-studenten. Angelo wordt als dienstplichtig soldaat bij de geneeskundige troepen geplaatst. Later dient hij als legeraalmoezenier in het Italiaanse leger.

Na de eerste wereld oorlog (1918) volgen voor hem allerlei functies in het bestuur van de katholieke kerk van Rome. De R.K. Kerk is namelijk net een heel groot bedrijf waar allerlei mensen een baan hebben, ongeveer zoals bij een gemeente of bij het bestuur van Nederland in Den Haag.

In 1925 wordt Angelo bisschop gewijd, dat is een belangrijke "baan" in de kerk. Maar je kan nog hoger klimmen op de kerkelijke carrière-ladder. Zo volgt voor Angelo Roncalli een benoeming in de diplomatieke dienst van het Vaticaan. Dat betekent dat hij de R.K. Kerk vertegenwoordigt bij de regering van een ander land.

Je kunt het vergelijken met de ambassadeurs die in het buitenland ons land vertegenwoordigen.

Roncalli krijgt als pauselijk vertegenwoordiger aanstellingen in achtereenvolgens Bulgarije, Turkije, Griekenland en Frankrijk.

Roncalli heeft altijd een open oog voor wat er om hem heen gebeurt. Zo wordt hem in Turkije duidelijk dat de Europese bisschoppen een veel te grote invloed hebben in de wereldkerk.

Vanaf 1937 woont Roncalli in Athene. Hij ondersteunt de Griekse bevolking in de strijd tegen de Duitse bezetting en helpt Joden te ontvluchten aan de Duitse vervolgingen.

In 1945 wordt Roncalli benoemd tot pauselijk "nuntius" in Parijs waar hij kennis neemt van het Franse communisme en van het kolonialisme dat tot uitbarsting komt in de Algerijnse oorlog.

Zo is het ook in Algerije gegaan. De Algerijnen wilden niet langer gehoorzamen aan de regering van Frankrijk en Roncalli was dat wel met ze eens.

Ook steunt Roncalli in Frankrijk de dan opgerichte beweging van priester-arbeiders. Dat is een groep priesters die het gewone werk in een parochiekerk verruilen voor het werken met arbeiders in de fabrieken. Ze werken bij voorbeeld aan de lopende band in een fabriek en proberen er gesprekken te voeren met de arbeiders vooral om ze te leren dat ze recht hebben op betere sociale omstandigheden.

Op 71-jarige leeftijd (1953) krijgt Angelo Roncalli het aartsbisdom Venetië toegewezen. Hierdoor wordt zijn aanspreektitel patriarch en volgt ook nog zijn benoeming tot kardinaal. Zo maakt hij deel uit van het hoogste adviescollege van de paus. Het college dat dus onder andere een nieuwe paus moet kiezen als er niet meer een is.

Na het overlijden van paus Pius XII wordt kardinaal Roncalli in 1958 gekozen tot zijn opvolger. Vanaf dat moment heet Angelo Roncalli dus "Paus Johannes XXIII".
Omdat hij dan al 77 jaar is, wordt van hem gezegd dat hij slechts een "tussenpaus" kan zijn. Iemand die even op de zaak moet passen tot er weer een "echte" paus komt.
Dat klopt ook wel als je kijkt naar het aantal jaren dat hij de hoogste leider van de katholieke kerk is: slechts vier en een half jaar. Maar het klopt niet als je kijkt naar zijn prestaties. Hij geeft in die korte tijd de kerk een ander gezicht.
Stond de kerk tot dan toe onder leiding van een teruggetrokken en statige kerkvorst nu wordt de R.K. kerk bestuurd door een bescheiden, vriendelijke en gemakkelijk benaderbare herder.

De kerk van Rome was in 1953 nog veel stijver en afstandelijker dan nu sommige vorstenhuizen in Europa.

Johannes XXIII houdt er van onverwachte tochten door Rome te maken waar hij onder andere gevangenen en zieken bezoekt. Ook gaat paus Johannes XXIII op reis binnen Italië, iets dat zijn voorgangers eeuwenlang niet gedaan hebben.

Tijdens zijn "pontificaat" (de tijd dat hij als Paus van Rome de kerk bestuurt) groeit Johannes uit tot wat wel de meest beminde Paus van heel de kerkgeschiedenis wordt genoemd.
Johannes XXIII zet veel vernieuwingen in gang doordat hij scherp luistert naar de wensen en de noden in de kerk en de samenleving.
Hierdoor ontstaat ook zijn eerste beroemde pauselijke brief (encycliek):
waarin hij de kerk oproept zorg te hebben voor de mensen die in onze drukke samenleving kopje onder dreigen te gaan.
En later een andere brief met een oproep tot vrede op aarde in een tijd waarin de spanning tussen Oost en West hoog oploopt (de koude oorlog).
Johannes ziet ook de noodzaak van meer overleg met alle andere christelijke kerken en richt daarvoor een speciaal bureau op: het Secretariaat voor de Eenheid.

Maar de belangrijkste beslissing van Johannes XXIII is het bijeenroepen van een grote kerkvergadering van alle ruim 3000 bisschoppen uit de hele wereld.
Hij opent de eerste vergadering van het Tweede Vaticaanse Concilie op 11 oktober 1962 na een voorbereidingsperiode van bijna drie jaar.
Dit concilie moet zorgen voor "aggiornamento",dat betekent "bij de tijd brengen" van de R.K. Kerk.

Maar vernieuwing gaat niet altijd makkelijk. Dat zie je wel vaker bijvoorbeeld bij onderwijsvernieuwing.
Het kan best zijn dat jij of je oudere broers en zuster, of ook je ouders wel eens zeggen: de kerk zou toch eigenlijk een beetje meer aangepast moeten worden aan de tijd waarin wij nu leven!

Paus Johannes XXIII maakt door ernstige maagkanker-problemen alleen het eerste deel van het concilie - dat drie jaar geduurd heeft - mee.

Johannes XXIII Roncalli sterft in 1963. Hij krijgt vanwege zijn humor en spontaniteit de bijnaam "de goede paus". Op 27 april wordt Paus Johannes XXIII door Paus Franciscus heilig verklaard.

Op 3 juni wordt in de hele wereld herdacht dat Paus Johannes XXIII een erg goede paus is geweest.

De bekende Web encyclopedie Wikipedia heeft een uitgebreide pagina over paus Johannes XXIII.

Op de Duitstalige site Heiligen Lexikon meer informatie over Johannes XXIII.

Of je kunt kijken op de site Katholiek.org. Daar vind je ook een par filmpjes.