Romero

Voornaam:
Nieuw op deze site:

           
Elia    Eleonora    Stanislaus    Peerke Donders   


Knop naar de Kinderpagina Heilige Oscar Romero

Romero
Klik hier voor gratis te downladen telpatroon 48 x 32 kruisjes


Betekenis van de naam Romero

'Romero' is de achternaam van bisschop Oscar Romero. Als zodanig is het een veel gebruikte familienaam in Zuid Amerika.
Betekenis Oscar: Germaanse naam uit de stamvormen 'Ans'= "God" en 'Gêerr' = "speer". Dus: "Door God beschermde speerdrager".

Oscar Arnulfo Romero

Oscar Arnulfo Romero wordt op 15 augustus 1917 geboren in San Miguel, als tweede van acht kinderen in een gezin dat maar net kan rondkomen. Zijn vader is telegrafist bij de post, zijn moeder, huisvrouw.
El Salvador is dan nog een relatief welvarend land, dankzij de export van koffie. Maar, er bestaan ook grote sociale tegenstellingen. Het land wordt bovendien geleid door een oligarchie die de boerenbevolking uitbuit.

Als jongen is Romero verlegen en gereserveerd. Niets wijst er op, dat hij aartsbisschop zal worden en, zelfs internationaal, de gemoederen in beroering zal brengen met zijn harde aanvallen op het establishment.

Tijdens zijn jeugd ervaart hij intussen aan den lijve wat het betekent om keihard voor je brood te moeten werken. In de jaren dertig werkt hij tijdelijk, samen met zijn broers, in de zilvermijnen van Potosi, in Bolivia, om zijn familie te helpen om het hoofd economisch boven water te houden.

Toch is dan al duidelijk dat Romero het religieuze pad zal kiezen. Terug in El Salvador bezoekt hij respectievelijk het klein en groot seminarie en vertrekt midden in de Tweede Wereldoorlog naar Rome, om er theologie te studeren. Daar ook wordt hij in 1942 priester gewijd.

De oorlog dwingt hem echter om terug te keren. In El Salvador gaat hij aan de slag als priester in zijn geboortestad San Miguel. Hij zal er twintig jaar blijven. Romero is er vooral pastoraal en sociaal bezig. Zo richt hij een groep voor Anonieme Alcoholisten op.

Intussen beleeft het land de ene militaire staatsgreep na de andere en wordt het leven voor de boerenbevolking steeds grimmiger. Maar persoonlijk gaat het Romero voor de wind, vooral vanaf het midden van de jaren zestig. In 1966 wordt hij secretaris-generaal van de Salvadoraanse bisschoppenconferentie, in 1970 hulpbisschop van Monseñor Luis Chàvez y Gonzàlez - wat overigens argwanend wordt bekeken door progressieve kerkelijke kringen in El Salvador. Romero staat dan namelijk bekend als tamelijk conservatief.

Maar na zijn verplaatsing naar Santiago de Maria (in 1974) verandert zijn pastorale houding. Hij krijgt oog voor de armen niet alleen om ze materieel te helpen, maar vooral als personen die een levenswijze hebben die gevolgd kan worden. Hij sticht een catechetisch centrum waar de documenten van Medellin worden onderwezen. Toch protesteert Romero niet openlijk wanneer de Guardia Nationaal 15 landarbeiders doodt. Wel schrijft hij een persoonlijke protestbrief aan de president.

Dan volgt zijn benoeming tot aartsbisschop van San Salvador in 1977. Ook dan erkent niet iedereen de geschiktheid van Romero als aartsbisschop
Toch wordt Oscar Romero op 22 februari 1977 gewijd als aartsbisschop van San Salvador, de hoofdstad van El Salvador. De wijding vindt plaats tijdens een bescheiden plechtigheid.
Er is nog geen oorlogstoestand, zoals later als er massamoorden plaatsvinden in Ria Sumpul en El Mozote.
Wel zijn er een maand eerder drie priesters het land uitgezet en is het huis van een vierde priester gebombardeerd. De politieke spanning is er de oorzaak van dat de wijdings-ceremonie beperkt is. Als de pas-gewijde aartsbisschop zijn preek begint heerst er een kille stilte, dit vanwege de toestand in het land.

De eerste maand van Romero als aartsbisschop verloopt dramatisch. Als duidelijk wordt dat er fraude gepleegd is bij de presidentsverkiezing verzamelen de betogers tegen de regering zich in de hoofdstad. De 28ste februari keren de regeringstroepen zich tegen de menigte. Talloze mensen vluchten de kerk van de Dominicanen binnen. Tientallen personen worden vermoord.

5 maart 1977 schrijft het episcopaat van El Salvador een brief waarin niet alleen de gewelddadigheden worden veroordeeld, maar ook de schending van mensenrechten als gevolg van structurele sociale onrechtvaardigheid. Deze brief zou in alle kerken worden voorgelezen op 13 maart.
Maar op 12 maart trekt Romero de brief terug omdat die naar zijn overtuiging niet duidelijk genoeg opgesteld is.
Nog diezelfde avond wordt zijn vriend de jezuïet Rutillio Grande samen met twee medebroeders vermoord in Aquilares als hij op weg is om de eucharistie te vieren.

Deze moord betekent een omme keer in het leven van Romero. Je kan zeggen dat hij "uit de kast komt".
De aartsbisschop eist van de regering een onderzoek, maar de regering geeft niet thuis. Romero dreigt met sluiting van katholieke scholen en het wegblijven van de kerk bij officiële plechtigheden, zware dreigementen in het zo katholieke land als El Salvador.
De volgende dag leest Romero de brief zelf toch voor, voorzien van een eigen commentaar dat er niet om liegt. Sinds die tijd preekt Romero onophoudelijk om vooral de arme klasse te steunen. Maar hij preekt niet alleen, hij weet ook te luisteren naar priesters, arbeiders, landarbeiders en handelslieden.

Romero maakt zich zodanig sterk voor zijn Salvadorianen, dat zijn strijd ook in het buitenland wordt opgemerkt. Wat hem eredoctoraten en zelfs, in 1979, een voordracht voor de Nobelprijs voor de Vrede oplevert. Deze internationale erkenning betekent echter geen schild voor de bisschop. Doodsbedreigingen zijn aan de orde van de dag. Romero laat zich, gesterkt door zijn geloof niet bang maken. "Ik geloof niet in dood zonder wederopstanding. Als ze mij doden, herrijs ik in het Salvadoriaanse volk", zegt hij kort voor zijn dood.

Op 23 maart 1980 doet de bisschop een hartstochtelijke oproep over de radio: "Een soldaat is niet verplicht te gehoorzamen aan een bevel dat tegen de Wet van God ingaat. Die Wet zegt: 'Gij zult niet doden!' Ik bid u, ik smeek u, ik gebied u in de naam van God: houdt op met de onderdrukking."
Die oproep heeft hij met zijn leven moeten betalen. De volgende morgen draagt hij de mis op in de kapel van een zusterklooster. Bij die gelegenheid wordt hij in zijn priestergewaden door een huurmoordenaar doodgeschoten.
Omdat zijn begrafenis op de televisie wordt uitgezonden, is de hele wereld er getuige van hoe de mensen bij die gelegenheid roepen om rechtvaardigheid. Daarop barst er uit de geweren van de aanwezige soldaten een spervuur los. Voor de camera's blijven talloze doden en gewonden op het plein voor de kerk achter...

Bijna direct na zijn dood wil het volk Oscar Romero heilig verklaren.


Met Romero sterft het gezicht van een kerk die het temidden van ongelooflijk geweld opgenomen heeft voor de arme, uitgebuite en onderdrukte campesinos, de boerenbevolking, van El Salvador, die hem simpelweg Monseñor noemde.
Het land was toen al jarenlang één groot slachthuis, waar op een gegeven moment drieduizend mensen per maand werden vermoord. Van de toen 5,5 miljoen Salvadorianen waren er een miljoen het land ontvlucht en een miljoen waren binnenslands constant op de vlucht voor het leger en paramilitaire eenheden. Het dodental bedroeg 75.000.
Enrico Romero was een van de weinige hoge kerkleiders die het voor de geplaagde bevolking opnam. En dat terwijl hij aanvankelijk te boek stond als een orthodoxe boekenworm.

Patroonheilige

Hoewel de heiligverklaring als zodanig nog niet heeft plaatsgevonden, mag rustig gezegd worden dat heel zuid Amerika en zelfs de gehele derde wereld Oscar Romero als een groot voorbeeld beschouwt.

Gedachtenis viering

24 Maart 1980, de dag van zijn overlijden, staat in het collectieve geheugen van de Zuid Amerikaanse campesinos gegrift. Elk jaar wordt hij daar op 24 maart herdacht.

Afbeelding

romero
Klik hier voor gratis te downladen telpatroon 32 x 24 kruisjes


Van Oscar Romero zijn nog vele foto's aanwezig. Maar ook zijn er reeds kunstenaars die Romero vereeuwigd hebben, soms tijdens protest acties maar ook als Heilige voorvechter van de arme inlandse bevolking van El Salvador.






Gekruisigde campesino protestbeeld van de verdrukte zuid Amerikaanse indianen