Afra

De bekendste legende over Afra vertelt, hoe bisschop Narcissus van Gerona in Spanje in het jaar 304 de christenvervolgingen aldaar ontvlucht en onderdak zoekt in de buurt van 'Augusta Vindelicorum' (het latere Augsburg).

Hij wordt verwezen naar een huis waar vrouwen wonen die prostitutie bedrijven in dienst van de liefdesgodin Venus. Afra werkt dus in een herberg waar vrouwelijk gezelschap voor de nacht wordt aangeboden; indertijd in de Romeinse cultuur een doodgewone zaak.
Afra is één van de vrouwen. Als Cypriotische koningsdochter is zij samen met haar moeder Hilaria via Rome naar Augsburg gekomen.

Afra ziet, hoe Narcissus voor het eten op de grond neerknielt, zijn armen spreidt, bidt en de spijzen zegent.
Afra vraagt naar de betekenis van dit alles. Narcissus' diaken Felix legt uit dat zij christenen zijn, en vertelt wie Christus is. Volkomen overdonderd - vooral als zij de Christenen over Jezus hoort vertellen en welke houding Jezus innam tegen een vrouw als Maria Magdalena - ziet Afra in dat zij een zondig leven leidt. Zij bekeert zich en laat zich dopen, tegelijk met andere bewoonsters van het huis. Ook haar moeder, de latere Sint Hilaria, volgt het voorbeeld van Afra.

Het baart opzien dat Afra zich in het openbaar tegen de Venus verering keert en tegen de andere godsdienstige gebruiken van de Romeinen. Daarom wordt zij door afgunstige heidenen aangeklaagd bij de overheid.
Ze wordt voor het gerecht gesleept en krijgt van de rechter de opdracht aan de Keizer te offeren. Dat weigert Afra want ze wil haar zondige leven onder geen beding hervatten.

Vervolgens wordt ze veroordeeld tot de brandstapel.
Op een eilandje in de rivier de Lech wordt het vonnis in 304 voltrokken. Zij wordt aan een boomstam vastgebonden op de brandstapel. Ze stikt in de rook terwijl het vuur haar lichaam niet aantast.