Augustinus

Betekenis van de naam Augustinus

Letterlijk betekent de Latijnse naam 'Augustus', (waar Augustinus een afleiding van is): "Gezegend, Geheiligd, Verheven". Heel wat Romeinse keizers namen deze bijnaam aan. Keizerinnen noemden zich Augusta.

Voornamen

Mannennamen afgeleid van (Aurelius) Augustinus:
Astin, Augosto (Italiaans), August, Auguste (Frans), Augustus, Auguust, Aureel, Aurélien, Aurelius, Austin (Engels), Guus, Stijn, Tinus.

Vrouwennamen afgeleid van (Aurelius) Augustinus: Asta, Augusta, Augustin, Augustina, Augustine (Frans), Aukje, Aura, Aurie, Aurela, Aurélie (Frans), Aureline, Aurelia, Aurelio, Aurica (Roemeens), Auriette, Aurita, Aurkea, Austina, Austine, Gusta, Guusje.

Augustinus van Hippo, Bisschop en Kerkleraar

De kerkvader Augustinus wordt op 13 november 354 geboren in Numidië (Noord Afrika).

Zijn moeder is een gelovig Christen, maar zijn vader blijft trouw aan de Romeinse godsdienst.
Moeder Monica wil haar zoon graag laten delen in haar eigen geloofsovertuiging, maar toch laat zij hem als kind niet dopen. Dat neemt niet weg dat Monica heel wat met haar jongen te stellen heeft gehad en veel heeft gebeden voor zijn bekering.

De eerste 32 jaar van zijn leven studeert Augustinus veel en leest alles wat hij maar in handen kan krijgen. Van beroep is hij "retor", dat is iemand die veel in het openbaar moet spreken, maar volgens het boek "Belijdenissen", dat hij veel later schrijft, vind hij in die tijd geen rust, totdat zijn ziel rust vindt in God.

Augustinus woont heel lang samen met een jonge vrouw en zij krijgen een zoon: Adeodatus.

Na van alles onderzocht te hebben wordt Augustinus uiteindelijk in Milaan door Ambrosius gedoopt en leeft dus verder als Christen.
In de tuin hoort hij een kind zingen: "Neem en lees." Daarop leest hij in de bijbel, de tekst Romeinen 13: 13 en 14. Deze verzen luiden: "Laten wij als bij lichte dag, eerbaar wandelen, niet in brasserijen en drinkgelagen, niet in wellust en losbandigheid, niet in twist en nijd! Maar bekleed U met de Here Jezus Christus en wijdt geen zorg aan het vlees, zodat begeerten worden opgewekt." Augustinus neemt zich deze woorden ter harte en zijn overgang wordt een feit.
Zozeer grijpt de inhoud van het bijbelboek hem aan dat hij er zijn hele verdere leven door laat inspireren.

In 391 wordt Augustinus priester gewijd en gaat hij pastoraal werk verrichten.
Later (in 396) wordt hij door het volk uitgeroepen tot bisschop.
Hij blijft preken maar ook schrijft hij veel boeken zoals: "Over de Drie-ëenheid Gods", "Over de Stad Gods", en "De Belijdenissen", een boekje dat in gebedsvorm de weg beschrijft die hij gegaan is tot aan zijn bekering.

Ook schrijft hij een kloosterregel, die nog door veel religieuzen als leefregel wordt gebruikt, al zijn er wel enkele aanpassingen nodig geweest.

In het jaar dat Augustinus als bisschop van Hippo sterft (430), wordt die stad belegerd door de Vandalen, een volk waarvan de naam tot in onze dagen als zeer ongunstig bekend staat.

Gedachtenis Viering

De gedachtenis van Sint Augustinus wordt gevierd op 28 augustus.
De orde der Augustijnen viert deze dag als hoogfeest (tamquam Pasca)

Patroonheilige

Als groot schrijver is Augustinus patroonheilige van boekschrijvers, boekdrukkers en boekhandelaren.
Ook theologen hebben Augustinus als hun patroon.

Martyrologium Romanum

Quinto Kaléndas Septémbris:
Hippóne Régio, in Africa, natális sancti Augustíni Epíscopi, Confessóris et Ecclésiae Doctóris exímii, qui, beáti Ambrósii Epíscopi ópera ad cathólicam fidem convérsus et baptizátus, eam advérsus Manichaeos aliósque haeréticos acérrimus propugnátor deféndit, multísque óliis pro Ecclésia Dei perfúnctus labóribus, ad praemia migrávit in caelum.  Ejus relíquiae, primo de sua civitáte propter bárbaros in Sardíniam advéctae, et póstea a Rege Longobardórum Luitprándo Papíam translátae, ibi honorífice cónditae sunt.

Romeins Martelarenboek:
28 augustus:
Te Hippo in Afrika, de geboortedag van Sint Augustinus, bisschop en beroemd kerkleraar.
Bekeerd en gedoopt door de heilige bisschop Ambrosius, verdedigde hij het katholieke geloof met de grootste ijver tegen de Manicheeën en andere ketters en nadat hij verschillende andere goede werken ten aanzien van de kerk van God had verricht, vertrok hij naar zijn beloning in de hemel.
Zijn relieken bleven tot aan de inval van de Barbaren in zijn eigen stad en werden vervolgens naar Sardinië gebracht om tenslotte door Luitprandus, koning van de Lom-barden, naar Pavia overgebracht te worden, alwaar ze eervol werden bijgezet.

Afbeelding

Muurschilderingen in de noviciaatsgang van het voormalig augustijnenklooster in Witmarsum (Frl.)







Plaquette van Egino Weinert
(doorklikken "Namenspatronale" en letter A)

Op afbeeldingen is Augustinus vaak gekleed als bisschop met staf en mijter, maar ook wel in de kleding van de augustijner monniken.
Bijna altijd draagt hij een brandend hart in de hand, omdat hij veel schreef over de liefde van God tot de mens.
Soms is er een engeltje bij hem, dit vanwege een legende die zegt dat Augustinus eens langs de zee wandelde en een kind bezig zag met een emmertje water uit de zee te halen en in een kuil te doen. Het kind maakte hem op die manier duidelijk dat het even ondoenlijk is de zee in een kuiltje te scheppen als de grootheid van God volledig te kennen.

Weerspreuk

Literatuur

Links