Constantijn

Betekenis van de naam Constantijn

De Latijnse naam Constantinus betekent: "volhardend, standvastig."

Voornamen

Mannennamen afgeleid van Constantijn :
Constans, Constant, Constantijn, Constantin (Frans e Duits), Constantine, Constantino (Italiaans), Constantinus, Konstantin (Duits), Stan, Stancio (Italiaans), Stanley (Engels), Stanne, Stans, Stant,

Vrouwennamen afgeleid van Constantijn:
Constance (Frans), Constantia, Constantina, Constantine, Stance, Stans,

Constantijn de Grote

Constantijn is de enige zoon van keizerin-moeder Helena en keizer Chlorus.
Hij krijgt zijn opvoeding aan het hof van keizer Diocletianus in Nicomedia, de stad die dan hoofdstad van het Oost-Romeinse Rijk is. Hij volgt onder meer lessen in Latijn, Grieks en filosofie, en leert daar het hofleven en de bureaucratie goed kennen. Ook krijgt hij in zijn jeugd een intensieve militaire training en doet hij tussen 296 en 303 als soldaat ervaring op tijdens campagnes op de Balkan, Syrië en Mesopotamië.

In 306 overlijdt Constantijns vader en eist Constantijn de macht op in het Romeinse Rijk, hetgeen ten noorden van de Alpen erkend wordt. Constantijn moet nog wel de strijd aangaan met Maxentius, die dezelfde machtspretenties heeft. Het loopt uit op een onderling treffen bij de Milvische brug, waarbij Constantijn steun zooekt bij de kerk. Volgens bisschop Eusebius ziet de keizer vóór de slag een kruis aan de hemel staan met de Griekse tekst 'Τοτοι νικα': "overwin hiermee". Vaker wordt deze spreuk in het Latijn vermeld: in hoc signo vinces. ("In dit teken zult Gij overwinnen"). Overwinnen doet Constantijn, terwijl Maxentius in de Tiber verdrinkt.

Na de gewonnen burgeroorlog trekt Constantijn op 29 oktober 312 als overwinnaar Rome binnen. Als dank vaardigt hij in 313 het Edict van Milaan uit, ook wel het Tolerantie-edict genoemd, dat de christenen in het Romeinse Rijk vrijheid van godsdienst geeft. De christenvervolgingen komen hiermee ten einde.

In 321 bepaalt Constantijn dat de zondag de rustdag wordt in zijn rijk. Vanaf 324 is Constantijn, nadat hij in de lente de Oost-Romeinse keizer Licinius ter dood heeft laten brengen, alleenheerser in het Romeinse Rijk. Een jaar later roept de keizer het beroemde Concilie van Nicea bijeen. Op dit concilie wordt onder meer een geloofsbelijdenis vastgesteld en veroordeelt de kerk de leer van Arius. Het concilie markeert het eind van de vroeg-christelijke periode.

Volgens sommige bronnen geeft hij aan de paus dezelfde macht als hij als keizer heeft.

Rond Pinksteren 337, terwijl Constantijn een veldtocht tegen de Sassaniden voorbereidt (zogezegd ter bescherming van Perzische christenen), wordt hij ernstig ziek. Op 22 mei 337 overlijdt Constantijn in Ancyrona, bij de stad Nicomedia. Kort voor zijn dood - zoals toen gebruikelijk was - laat hij zich dopen door de ariaanse bisschop Eusebius van Nicomedia. Ironisch is dat hij conform de traditie van het Romeinse keizerschap na zijn dood vergoddelijkt wordt.

Gedachtenis viering

Gedachtinisviering 21 mei.

Afbeelding

Constantijn en Helena.

Het visioen van het kruis aan de hemel: "in hog signo crucis".

Zijn moeder Helena vindt hetkruis van Christus.

Volgens sommigen verleent keizer Constantijn de Paus gelijke macht als hijzelf geniet, als symbool overhandigd hij de Paus de tiara.

Plaquette van Egino Weinert hier te bestellen
(doorklikken "Namenspatronale" en letter K)

Literatuur

Links

.