Hugo

Betekenis van de naam Hugo

Hugo is een Germaanse naam en komt van het woord 'hug' het woord betekent "verstand, geest".

Voornamen

Mannennamen afgeleid van Hugo:
Guigues (Frans), Hugh (Engels), Hugo, Hugues, Huig, Huige, Huik, Huygen.

Vrouwennamen afgeleid van Hugo:
Hugina, Hugorina, Huguette (Frans), Huikje.

Hugo van Grenoble (1053-1132)

Hugo (ook Guigues) van Grenoble bisschop en weldoener van de kartuizers; gestorven 1132.
Hugo wordt in 1053 geboren te Châteauneuf d'Isère in het departement Drôme in de Franse landstreek Dauphiné.
Van zijn moeder is bekend dat zij een bijzonder vrome vrouw is.
Zijn vader, Odilo, treedt op 80 jarige leeftijd, op aanbeveling van Hugo, in de Kartuizer orde en eindigt zijn leven op honderd jarige leeftijd als monnik bij Sint Bruno in de Grande Chartreuse. De plek overigens waar Hugo zelf ook zo graag verblijft, maar tot zijn grote spijt slechts zelden mag vertoeven.

Hoewel hij dan nog niet tot priester gewijd is, heeft Hugo al op 25-jarige leeftijd zitting in het college van kanunniken te Valence.
In 1079 is hij aanwezig op het concilie van Avignon, op uitnodiging van zijn oom Hugo bisschop van Die. Samen proberen zij reeds enige tijd een eind te maken aan heersende misstanden onder de geestelijkheid. Sint Hugo valt tijdens het concilie op door zijn wijsheid en bescheidenheid en men wil hem als bisschop van Grenoble, maar Hugo vindt zich niet geschikt voor dat hoge ambt.
In 1080 wordt hij toch door paus Gregorius VII zelf, tegen zijn zin, tot bisschop van de stad Grenoble gewijd.
Markgravin Mathilde van Canossa schenkt hem de prachtigste bisschoppelijke gewaden, en doet er nog een hele bibliotheek aan boeken bij.

De situatie onder de geestelijkheid van zijn bisdom blijkt bij terugkomst uit Rome ronduit abominabel. Overtuigd van zijn onmacht om de zaken te verbeteren, geeft hij er na twee jaar de brui aan en trekt zich als eenvoudige monnik terug in de strenge benedictijner abdij van Chaise-Dieu. Daar brengt hij vijftien overgelukkige maanden door.
Dan roept de paus Gregorius VII hem terug naar Grenoble. En Hugo gehoorzaamt de paus die in Hugo een medestander ziet in zijn strijd tegen de misstanden onder de priesters. Zo bevechten ze dat priesters zich voor hun diensten dik te laten betalen (simonie) of dat ze de mensen suggereren dat je alleen door geld te betalen in de hemel kunt komen.

Naast vele beslommeringen bouwt Hugo een hospitaal in Grenoble en een stenen brug over de Isère.

In 1084 krijgt Hugo een visioen dat 7 sterren naar hem op wegzijn. Dat blijken Bruno de Kartuizer en zes medebroeders te zijn.
Bruno, die de hulp van Hugo komt inroepen wordt inderdaad vergezeld door zes volgelingen en is nog Hugo's leermeester geweest in Reims.
Bruno krijgt nu van Hugo een stuk grond in het onherbergzame gebied Chartreuse waar Bruno zijn nieuwe orde van de Kartuizers kan vestigen.
Hugo voelt zich zeer verbonden met hun verlangen naar stilte en afzondering. Zoveel hij kan zoekt hij hen op om inspiratie op te doen. Bruno is Hugo's geestelijk leidsman tijdens zijn verdere leven.
Bruno moet de heilige bisschop herhaaldelijk tot matiging manen in vasten en boetedoeningen. Ook stuurt hij hem enkele keren terug naar zijn werk in het bisdom Grenoble. Zelfs verbiedt Bruno hem het paard te verkopen dat hij nodig heeft om zijn bisdom te bezoeken. Hugo vindt dat hij best kan gaan lopen en dat de armen veel meer aan de opbrengst van de verkoop hebben dan hij zelf. Zijn uiterst kostbare bisschopsring en de mooiste kelk uit de kathedraal heeft hij al verkocht om aan de armen voedsel te kunnen geven.

Telkens als er een nieuwe paus is gekozen, haast Hugo zich zijn ontslag als bisschop aan te bieden met de redenering dat hij ongeschikt is voor dat ambt. Alle pausen die hij meemaakt, heeft hij ermee lastig gevallen, zonder dat hij bij één van hen zijn zin krijgt. Zo is hij meer dan vijftig jaar tegen zijn zin bisschop! Hij sterft op 79-jarige leeftijd in Grenoble. Daar wordt hij in de kathedraal bijgezet.

Paus Innocentius II, de laatste in de reeks die hij lastig valt om als bisschop ontslagen te worden, verklaart hem al twee jaar na zijn dood officieel heilig.
Hoewel hij nooit tot de Kartuizers is toegetreden, heeft Hugo toch de eretitel "de Kartuizer" meegekregen.

Tijdens de woelige tijden van de Reformatie in de zestiende eeuw werd zijn stoffelijk overschot door de Hugenoten in het openbaar verbrand.

Patroonheilige

De voorspraak van Hugo wordt ingeroepen tegen hoofdpijn.

Feestdag

Feestdag: 1 april.

Martyrologium Romanum:

Kaléndis Aprílis.
Gratianópoli, in Gállia, sancti Hugónis Epíscopi, qui multis annis in solitúdine vitam exégit, et miraculórum glória clarus migrávit ad Dóminum.

In het Nederlands:
1 april:
Te Grenoble in Frankrijk Sint Hugo, bisschop, die vele jaren van zijn leven in afzondering doorbracht, en naar de hemel ging met en grote reputatie wat betreft door hem verrichtte wonderen.

Afbeelding

Plaquette van Egino Weinert
(doorklikken "Namenspatronale" en letter H)

De Heilige Hugo van Grenoble wordt afgebeeld als bisschop met tabberd, mijter en staf.
Of in het witte kartuizer habijt, ook al is hij nooit lid geweest van de orde die hem zozeer ter harte ging.
Als attributen: een tak met 7 sterren (visioen), een zwaan als beeld van afzondering in stilte (maar waarschijnlijk omdat hij in feite verward wordt met Hugo van Lincoln [gestorven 1200], die volgens overleveringen op weg dikwijls gevolgd werd door een zwaan), een lantaarn, of (drie) bloemen in de hand.



Volgens een overlevering bezocht Hugo eens de refter (eetzaal) van de Kartuizers en merkte dat er vlees werd gegeten dat volgens hun leefregel verboden is. Dat kwam daarna niet meer voor.



Dikwijls is Hugo bij de Kartuizers. Bruno moet hem soms manen zich te matigen in vasten, gebed en meditatie, en hem zelfs terugsturen om het werk in zijn bisdom te vervullen.

Weerspreuken

Literatuur

Links