Elisabeth

Betekenis van de naam Elisabeth

De Hebreeuwse naam 'Elisjeba' betekent: "God heeft gezworen" of "Zij die bij God zweert."

Voornamen

Vrouwennamen afgeleid van Elisabeth:
Alice, Babet, Babethe, Babette, Beitske, Belia, Beliana, Bella, Belle, Belleke, Bellina, Bep, Bess, Bessie, Bet, Beth, Betha, Bethelina (+Lina), Betheline (+Lina), Betina, Betine, Betje, Bets, Betsey, Betsie, Betske, Betsy, Betta, Bette, Bettekee, Bettie, Bettina, Bettine, Betty, Bè, Bözsi, Bözske, Corlieske (+Cornelis),Ela, Eliantha (+Antonius), Elice, Elicia, Elisa, Elisabeth, Elisabetha, Elisabetta, Elisaweta, Elissa, Elise, Eliselore (+Eleonora), Eliza, Elizabeth, Elizabertha, Elize, Ella, Elle, Ellen, Ellemieke (+Maria), Ellemijn (+Wilhelmina), Elles, Ellis, Elly, Ellymay (+May), Elmarye (+Maria), Els, Elsa, Elsama (+Maria), Elsbeth, Else, Elsebeth, Elsedien (+Gerdien), Elselien (+Carolien), Elselina, Elseline, Elsemiek (+Maria), Elsemieke (+Maria), Elsi, Elsie, Elsien, Elsiena, Elsina, Elsje, Elske, Elsy, Elza, Elzbieta, Elze, Elzeline (+Carolien), Elzemiek (+Maria), Emalisa (+Emanuela), Ezabella, Ilsa, Ilse, Isa, Isabeau, Isabel, Isabella, Isabelle, Ise, Ize,Jelissavetta, Liebertha, Lieneke, Lies, Liesa, Liesanne (+Anna), Liesbet, Liesbeth, Liese, Lieselore (+Eleonora), Lieselotte (+Lotte), Liesje, Lieske, Liese, Liesje, Lieske, Lieza, Liezebet, Lijs, Lijsbeth, Like, Lili, Lilian (+Anna), Lisa, Lisabet, Lisabeth, Lisabetha, Lisanne (+Anna), Lisbet, Lise, Liselore (+Eleonora), Liselot (+Lotte), Liselotte (+Lotte), Lisen, Lisenka, Liset, Lisette, Lissy, Lite, Liz, Liza, Lizabertha, Lizabeth, Lizet, Lizetta, Lizz, Lizzie, Louelle (+Louise), Luzette, Lyan (+Anna), Lys, Lysanna (+Anna), Lysanne (+Anna), Lysbet, Lysbert, Lysje, Lyske, Lyskje, Marlies (+Maria).

Mannennamen afgeleid van Elisabeth:
Elisabertus, Elizaberthus, Elizabertus, Lysbertus.

Elisabeth van Thüringen

De heilige Elisabeth van Thüringen wordt geboren in 1207 in Sarospatak, Hongarije.
Zij is de dochter van Andreas II van Aragon (Hongarije).

Reeds op vierjarige leeftijd wordt er een huwelijk voor haar "geregeld".
Vanaf dat moment wordt ze opgenomen in het Duitse gezin van haar toekomstige echtgenoot en weldra worden de twee innig verliefd op elkaar.

In 1221 treedt ze daadwerkelijk in het huwelijk met Lodewijk IV landgraaf van Thüringen.
Ze is zeer gelukkig met hem en ze krijgen twee meisjes en een jongen.
Tijdens de hongersnood van 1226 staat zij heldhaftig arme mensen terzijde, ze laat zelfs eens een lepralijder in haar eigen bed slapen.
Aan het idyllische huwelijk komt abrupt een einde als Lodewijk in 1227 komt te sterven terwijl hij op kruistocht is met keizer
Frederik II. Hij bereikt Otranto in het zuidelijkste puntje van Italië, maar sterft aan de pest.

In haar verdriet verklaart Elisabeth: "De wereld en alles wat het leven aangenaam maakt, is nu dood voor mij."
Maar het leven wordt voor haar nog moeilijker. Omdat ze Lodewijk gezworen heeft nooit meer met een ander te zullen trouwen, weigert ze een huwelijksaanzoek van haar zwager.
Deze neemt haar kinderen af en zij wordt door de adel beroofd van al haar bezit met inbegrip van het kasteel de Wartburg waar ze uit wordt verdreven.
Van Gregorius IX krijgt zij een schadeloos-stelling in geld en goed en mag ze op de Marburg gaan wonen.

In 1229 wordt ze lid van de derde orde van Sint Franciscus en gaat ze haar verdere leven de zieken verzorgen in het Franciscaanse ziekenhuis bij de Marburg.
Met bewonderenswaardige nederigheid, die in onze tijd niemand meer kan begrijpen, onderwerpt zij zich aan de discipline van haar biechtvader. Hij ontneemt haar twee vrienden die ze kent vanaf het moment dat ze op vierjarige leeftijd vanuit Duitsland in Hongarije is gaan wonen en laat hun plaats innemen door een stel wrede vrouwen. Hij slaat Elisabeth in het gezicht en ranselt haar zo hard met een roede dat de littekens vele weken in haar lichaam te zien zijn. Toch weigert ze terug te keren naar haar geboorteland Hongarije.
Op 24 jarige leeftijd sterft ze in 1231 op de Marburg.

In 1235, wordt zij door Paus Gregorius heilig verklaard.

Een mooie legende over Elisabeth:

Afbeelding

Plaquette van Egino Weinert
(doorklikken "Namenspatronale" en letter E)


Patroonnaamkaarten vanEgino Weinert zijn hier te bestellen (doorklikken "Namenskarten" en letter E)

Elisabeth wordt meestal afgebeeld als koningin met de kroon op het hoofd.
Zij heeft als attributen een kan en brood.
Soms heeft zij rozen in haar schoot, zie de legende.
Dikwijls knielt er een bedelaar aan haar voeten die zijn hoed ophoudt, terwijl Elisabeth er geld in stort.
Vaak heeft zij niet één maar drie kronen bij zich. Men zegt dat ze drie kronen verdiende: de kroon der martelaren om haar boetedoeningen, de kroon der maagden om haar zuiverheid en de kroon der predikers om haar goede voorbeeld.
Ofwel dat zij gedurende drie levensperioden uitblonk in heiligheid: in haar maagdelijke staat, als echtgenoot en als weduwe.

Patrones

Elisabeth is de patrones van de liefdadigheid.

Gedachtenis viering

Haar gedachtenis wordt gevierd op 17 november. Vroeger op 19 november.
Tertiodécimo Kaléndas Decémbris:
In óppido Marpúrgi, in Germánia, deposítio sanctæ Elísabeth Víduæ, Regis Hungarórum Andréæ fíliæ, ex tértio Ordine sancti Francísci, quæ, pietátis opéribus assídue inténta, miráculis clara migrávit ad Dóminum.

In het Nederlands:
19 november:
te Marburg in Duitsland de dood van Sint Elisabeth, weduwe, dochter van koning Andreas van Hongarije en lid van de derde orde van Sint Franciscus. Na een leven vol werken van barmhartigheid en vroomheid, vertrok ze naar de hemel met een reputatie van vele verrichte wonderen.

Literatuur

Links