Liduina

Betekenis van de naam Liduina

De betekenis van de oorspronkelijk Germaanse naam is: "mensenvriend".
De naam is gevormd van de woorden 'liud' = "volk" of "lieden" en 'win' = "toegewijd" of "vriend".

Voornamen

Vrouwennamen afgeleid van Liduïna:
Lidewij, Lidia, Liduina, Liduinne, Lidy, Lidwien, Lidwijh, Lidwiga, Lidwigis, Lidwina, Lidwine, Liedewyde, Lijdwijd, Lijdij, Ludi, Lydia, Lydie, Perwina, (+Petrus) Wina.

Liduina van Schiedam (1380-1433)

De heilige Liduïna van Schiedam wordt geboren op Palmzondag
18 maart 1380.
Die dag zit moeder Peternelle in de Hoogmis. Terwijl het passieverhaal gezongen wordt, voelt ze de eerste weeën en keert ze haastig naar huis terug. Zonder veel pijn baart ze haar enige dochter en laat haar dopen met de naam Liedewij. Voor die datum had Peternelle wel reeds vier zonen ter wereld gebracht en na Liduina volgden er nog vier zonen!

De familie is goed behuisd en boert letterlijk goed. Ze hebben een grote boomgaard die veel opbrengt. Maar later als vader te oud is om in de vruchtbomen te klimmen wordt hij nachtwaker.

Als Liduina vijftien jaar oud is komt ze tijdens het schaatsen op het ijs te vallen. Op zich lijkt dat niets bijzonders maar het is wel het begin van veel lijden.
Als vader op 23 juni 1395 naast het bed van zijn enige dochter zit om haar te troosten, springt zij onverwacht op vaders knie. Het gezwel, ontstaan door de gebroken rib bij de val op het ijs, breekt inwendig open, Liduina raakt daardoor zo verzwakt dat vader denkt dat zij op zijn schoot sterft. Maar ze is dan, vijf maanden na de val, pas aan het begin van haar lijdensweg van 38 lange jaren.

Naast veel pijn en verdriet heeft ze op haar ziekbed echter ook mooie momenten gekend, ogenblikken van hemelse vertroosting zoals een Engel die haar op Aswoensdag het askruisje brengt.

Zeer bekend is haar grote liefde voor haar naasten, ze beminde zelfs de zondaars.

Op derde paasdag 14 april 1433 sterft ze 53 jaar oud.
Dadelijk na haar dood komt de devotie tot Liduïna op gang. In 1434 wordt in de Schiedamse Janskerk een kapel gebouwd om haar te eren. Haar lichaam wordt in diezelfde kerk begraven, maar aartshertog Albert van Oostenrijk vreest dat haar stoffelijke resten gevaar lopen en laat ze in 1615 overbrengen naar Brussel, waar ze onder een Carmelietessenklooster en twee kerken worden verdeeld.

Er is thans echter grote onzekerheid of dit werkelijk de relikwieën van Liduina zijn. In 1947 werd namelijk tijdens een grote restauratie van de Sint Janskerk in Schiedam het oorspronkelijke graf gevonden. Het is bekend dat Liduïna's laatste wens was: niet in de aarde begraven te worden, omdat ze door haar ziekte de aarde zoveel jaren niet had betreden. Daarom werd haar lichaam in een opgemetseld stenen graf gelegd, van binnen beschilderd met rode wijdingskruisjes. Haar kist werd hierin geplaatst op vier balkjes. Die vier balkjes en de rode kruisjes zijn bij een kerkrestauratie teruggevonden en vormen het onomstotelijk bewijs dat het hier om haar graf gaat.
Toch zijn de relikwieën die daar nu rusten nog niet als echt door de kerk erkend.

Gedachtenis viering

Haar gedachtenis wordt gevierd op 14 juni de dag waarop haar lichaam in 1369 werd teruggebracht naar Schiedam.

Afbeelding

Op afbeeldingen heeft Liduina een bloemenkrans om het hoofd en een bloeiende tak in de hand.
Ook engelen begeleiden haar soms.

Literatuur

Links