Betekenis van de naam Liduina
De betekenis van de oorspronkelijk Germaanse naam is: "mensenvriend".
De naam is gevormd van de woorden 'liud' = "volk" of "lieden" en 'win' =
"toegewijd" of "vriend".
Voornamen
Vrouwennamen
afgeleid van Liduïna:
Lidewij, Lidia, Liduina, Liduinne, Lidy, Lidwien, Lidwijh, Lidwiga, Lidwigis, Lidwina, Lidwine, Liedewyde,
Lijdwijd, Lijdij, Ludi, Lydia, Lydie, Perwina, (
+Petrus) Wina.
Liduina van Schiedam (1380-1433)
De heilige Liduïna van Schiedam wordt geboren op Palmzondag
18 maart 1380.
Die dag zit moeder
Peternelle in de Hoogmis. Terwijl
het passieverhaal gezongen wordt, voelt ze de eerste weeën en
keert ze haastig naar huis terug. Zonder veel pijn baart ze
haar enige dochter en laat haar dopen met de naam Liedewij. Voor die
datum had Peternelle wel reeds vier zonen ter wereld gebracht en na
Liduina volgden er nog vier zonen!
De familie is goed behuisd en boert letterlijk goed. Ze hebben een
grote boomgaard die veel opbrengt. Maar later als vader te oud is om in
de vruchtbomen te klimmen wordt hij nachtwaker.
Als Liduina vijftien jaar oud is komt ze tijdens het schaatsen op het ijs te vallen. Op zich
lijkt dat niets bijzonders maar het is wel het begin van veel lijden.
Als vader op 23 juni 1395 naast het bed van zijn enige dochter zit om
haar te troosten,
springt zij onverwacht op vaders knie. Het gezwel, ontstaan door de
gebroken rib bij de val op het ijs, breekt inwendig open, Liduina raakt
daardoor zo verzwakt dat vader denkt dat zij op zijn schoot sterft.
Maar ze is dan, vijf maanden na de val, pas aan het begin van haar
lijdensweg van 38 lange jaren.
Naast veel pijn en verdriet heeft ze op haar ziekbed echter ook mooie
momenten gekend, ogenblikken van hemelse vertroosting zoals een Engel
die haar op Aswoensdag het askruisje brengt.
Zeer bekend is haar grote liefde voor haar naasten, ze beminde zelfs de zondaars.
Op derde paasdag 14 april 1433 sterft ze 53 jaar oud.
Dadelijk na haar dood komt de devotie tot Liduïna op gang. In
1434 wordt in de Schiedamse Janskerk een kapel gebouwd om haar te eren.
Haar lichaam wordt in diezelfde kerk begraven, maar aartshertog Albert
van Oostenrijk vreest dat haar stoffelijke resten gevaar lopen en laat
ze in 1615 overbrengen naar Brussel, waar ze onder een
Carmelietessenklooster en twee kerken worden verdeeld.
Er is thans
echter grote onzekerheid of dit werkelijk de relikwieën van
Liduina zijn. In 1947 werd namelijk tijdens een grote restauratie van
de Sint Janskerk in Schiedam het oorspronkelijke graf gevonden. Het is
bekend dat Liduïna's laatste wens was: niet in de aarde
begraven te worden, omdat ze door haar ziekte de aarde zoveel jaren
niet had betreden. Daarom werd haar lichaam in een opgemetseld stenen
graf gelegd, van binnen beschilderd met rode wijdingskruisjes. Haar
kist werd hierin geplaatst op vier balkjes. Die vier balkjes en de rode
kruisjes zijn bij een kerkrestauratie teruggevonden en vormen het
onomstotelijk bewijs dat het hier om haar graf gaat.
Toch zijn de relikwieën die daar nu rusten nog niet als echt door
de kerk erkend.
Gedachtenis viering
Haar gedachtenis wordt gevierd op 14 juni de dag waarop haar lichaam in
1369 werd teruggebracht naar Schiedam.
Afbeelding
Klik hier
voor gratis te downladen telpatroon 32 x 24 kruisjes

Op afbeeldingen heeft Liduina een bloemenkrans om het hoofd en een
bloeiende tak in de hand.
Ook engelen begeleiden haar soms.
Literatuur
Ludo Jongen: Heiligenlevens in Nederland en Vlaanderen, pag. 46;
Honderd en een Heiligen, pag. 87;
Sanctus, meer dan 500 heiligen herkennen, pag. 222;
Links